هر چه خونم رنگین تر ایرانی‌ ترم

من که نمی‌‌دانم در رگهایم چند قطره خون جاریست . نسبم شاید به ترکی‌ از آسیای میانه برسد و یا لری از قبیله‌ زند، شاید به کردی از دلاوران ماد، شاید عربی‌ از قبایل مهاجر، و یا پارسی‌ باشم از تبار کورش. بلوچی کشاورز از خاک پاک توس، شاید شکارچی ببری از مازندران سر سبز. چه اهمیت دارد تا وقتی‌ که ایرانی‌ هستم. ایران سرزمین همه این اقوام بوده . ایران پیمانی بوده است که پدرانمان برای همزیستی‌ و هویتی یگانه بسته بودند. پس هر چه خونم رنگین تر ایرانی‌ ترم. هر آنکه خود را سوا داند پیمان شکنیست که حرمت پدرانش را به جا نمی‌‌آورد و هر آنکه دیگری را سوا داند دشمن ایران است.