آيا ما مردمانى بس عجيب نيستيم: نخستين حقوق انسانيمان را گرفته اند و در حسرت كمترين ها دلخوش گزينه بد از بدترينها شده ايم
از ميان ميليونها ايرانى نابغه و فرهيخته و با شرف و باسواد در چهارگوشه دنيا هشت سر سپرده كم سواد جانى وطن و مردم فروش را با اطمينان به خودى بودن، رذل بودن داده اند كه انتخاب كنيم، ما هم كه با شور و هيجان در بازيشان شركت ميكنيم و تازه پس از آن جشن و پايكوبى هم راه مى اندازيم! آيا عجيب مردمانى نيستيم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر